فروردين ۱۳۹۹

بتول صادقي مهر ـ زرك

کلافه‌ایم و بی‌حوصله انگار دلمان برای پیاده‌روی در شهر تنگ شده تا نسیم بهاری روح‌مان را بنوازد. ولی افسوس شوق بهاری امسال به بغضی در گلو تبدیل شده است. دکتر، دانشجو، بازاری، کودک و نوجوان، پیر و کهن‌سال همه و همه درگیریم و قربانی.

کرونا جان: پیش از تو دل‌ها کمی آرام‌تر بود! حالمان خوب بود، بلند بلند و بدون ترس می‌خندیدیم و همدیگر را در آغوش می‌گرفتیم دست در دست، خیابان‌های شهر را بدون ترس قدم می‌زدیم و از فاصله‌ی نزدیک رو در رو احوال همدیگر را می‌پرسیدیم.