یاد بعضی نفرات...

پایگاه خبری زرک ـ کرم‌رضا تاج‌مهر*

نیمای شعر فارسی چه خوب سروده: «یاد بعضی نفرات/ روشنم می دارد/ [...]/ نام بعضی نفرات/ رزق روحم شده است/ وقت هر دل تنگی/ سوی‌شان دارم دست/ جراتم می‌بخشد/ روشنم می دارد.»

در این که یاد بزرگان همواره با ماست شکی نیست اما آیا به قول امروزی‌ها همین «خاطره‌بازی» کافی است؟!

یک سال از کوچ زنده‌یاد مهندس عزت‌اله فیلی می‌گذرد. مردی که هنوز هجرانش برای بسیاری از دوستان و نزدیکان و همراهانش قابل باور نیست. از خوبی و بزرگی و تاثیرات مثبت و کارهای ماندگار این مرد بزرگ بسیار شنیده‌ایم و می‌شنویم، اما تصور کنید دو دهه بعد کسی بخواهد در مورد این مرد نیکنام و خوش‌فکر و بزرگ بیشتر بداند؛ از زندگی‌اش، آثارش و خدماتش؛ به راستی چه منابعی در اختیار خواهد داشت؟!

ساده‌ترین و البته امروزی‌ترین ابزار جستجو اینترنت است؛ چراکه حافظه‌ها هر روز دیجیتالی‌تر می‌شوند و پرسش اینجاست که آیا این جستجوگر فرضی به آنچه باید، دست پیدا خواهد کرد؟

آیا مطالب ارزشمندی در این زمینه بارگذاری شده است؟

متاسفانه پاسخ منفی است و جز چند مطلب محدود و متفرقه که پس از مرگ این بزرگمرد بارگذاری و منتشر شده، چیز دیگری وجود ندارد.

در اینکه زنده‌یاد مهندس عزت‌اله فیلی چهره‌ای بود که در زمان حیاتش همه‌ی اقدامات مفید و مؤثرش را به دور از هیاهو و قیل و قال انجام می‌داد و نفْسِ عمل بیشتر از هر چیز دیگری برایش اهمیت داشت هیچ تردیدی نیست. او مانند سایر بزرگان، انسانیت را صرف می‌کرد و به دنبال برچسب زدن بر اقدامات و ثبت و ضبط کارهای نیک‌اش برای تبلیغ نبود. 

پرسش اینجاست که وظیفه‌ی ما به عنوان کسانی که او را می‌شناختیم و در جریان اثرگذاری‌اش بودیم، چیست؟ آیا ما نیز باید بی‌تفاوت از کنار این مساله بگذریم و به دست فراموشی‌اش بسپاریم؟!

ما انسان‌ها همواره نیازمند تمرکز بر نقطه‌های روشن و درخشانی هستیم که گذشته‌مان را روشن و قابل افتخار کند، به حال‌مان رونق و روشنی ببخشد و به آینده امیدوارمان سازد تا انسانیت همچنان جاری باشد و زندگی زیباتر شود. بنابراین از آنجا که حافظه‌های انسانی در معرض نسیان هستند، وظیفه‌ی همراهان و هم‌عصران چنین آدم‌های بزرگی است که زمینه‌ی ثبت و ضبط احوالات و اقدامات ماندگار آن‌ها را فراهم سازند تا آسمان زندگی از این نقاط روشن و درخشان روشن و روشن‌تر شود که شاعر گفته است: «چو خواهی که نامت نمانَد نهان/ مکن نام نیک بزرگان نهان».

پیشنهاد نامگذاری خیابانی به اسم زنده‌یاد مهندس فیلی برای پاسداشت خدمات مفید و موثر او به شهرداری و شورای شهر خرم‌آباد ارائه شده است و ممکن است نام بزرگ او بر بالای ساختمان‌های کانون کارشناسان رسمی دادگستری یا سازمان نظام مهندسی هم درج شود. در زیبایی و حُسن این کار تردیدی نیست، اما اگر دو دهه‌ی دیگر عابری این نام را دید و خواست در موردش بیشتر بداند، باید سراغ کدام منابع برود؟

استاد سید فرید قاسمی که از او به عنوان حافظه‌ی زنده‌ی مطبوعات ایران یاد می‌شود در برخی آثار ارزشمندش از جمله «دانشنامک خرم‌آباد» به ثبت و ضبط چهره‌های معروف و مؤثر استان پرداخته و کار بسیار نیک و ماندگاری است، اما به راستی با توجه به اوضاع و احوال کنونی جامعه در بحث مطالعه و کتابخوانی، امکان دسترسی همگان به این آثار وجود دارد؟

به نظر می‌رسد بیش از هر چیز، تشکیل یک ساختار هدفمند که متولی ثبت و ضبط اطلاعات، آثار و شرح خدمات بزرگان، نخبگان و نیکان این سرزمین باشد، ضرورتی غیرقابل انکار است و کم‌ترین کار در ارج نهادن به آنان که کیفیت زندگی عموم مردم را بهبود بخشیده‌اند و در مسیر انسانیت گام نهاده‌اند.

علاوه بر آن پیشنهاد می‌شود جامعه‌ی مهندسی و کارشناسی استان با استفاده از توانمندی بالای خود به یاد و به پاس خدمات این چهره‌ی ماندگار، جایزه‌ای تدارک ببینند که در حیطه‌های مختلف، سالیانه به آنان که منشاء اثر هستند و خدمات ماندگار و انسانی ارائه نموده‌اند، اهدا شود تا نقطه‌های روشن و نورانی آسمان انسانیت بیشتر و درخشان‌تر شوند، تا تجلیل‌ها و قدردانی‌ها موکول به مرگ و پس از مرگ‌شان نباشد.

 * روابط عمومی کانون کارشناسان رسمی دادگستری لرستان