روزگار «شاد» و احوالات ناشاد دانش‌آموزان

محمد کرمپور* ـ زرك

در این روزهای مبادا که تمام سیستم‌های آموزشی دنیا فلج شده وزارت آموزش و پرورش در تصمیمی کارشناسی نشده به فکر ساخت شبکه‌ای اجتماعی برای آموزش مجازی دانش‌آموزان افتاده است.

داستان از آنجا آغاز شد که تعداد زیادی از معلمان بعد از آنکه فهمیدند تعطیلات نسبتا طولانی مدت خواهد بود به صورت خودجوش شروع به راه‌اندازی گروه‌های درسی در شبکه‌های مجازی شناخته شده (تلگرام، واتساپ) کردند، بعد از این کار معلمان مانند اکثر موارد مشابه دولت فرصت را مناسب دید تا این حرکت را مصادره کرده و البته با مدیریت نابجا و غیر منطقی کارایی آن را کاهش دهد.

اکثر اهل فن می‌دانند غیر ممکن است بتوان در این مدت زمان کم، شبکه‌ای اجتماعی بی‌نقص برای تدریس ساخت که اگر شبکه داخلی در کوتاه مدت جواب‌گو بود که طرح وزارت برای روبیکا، سروش، آی‌گپ و...  که نسبتا آزموده شده‌اند شکست نمی‌خورد. و حال می‌بینیم در همین روزهای اولیه، شاد به خاطر نقص‌های فنی تقریبا فلج شده است.

در این شرایط بحرانی که صدا و سیما و دولت از مردم می‌خواهند با یکدیگر مهربان باشند و برای آسایش جامعه ایثار و فداکاری کنند. خود هیچ قدم موثری در شرایط فعلی در جهت آموزش همگانی بر نمی‌دارند و به جای رفع فیلتر شبکه‌های مجازی مانند تلگرام و یوتیوب که بستری مناسب‌تر برای آموزش هستند، ظرفیت پاسخگویی به حجم بالای پیام‌ها و رسانه‌های آموزشی دارند و دارای آرشیو فوق‌العاده از فیلم‌ها و فایل‌های درسی هستند به فکر کشف دوباره آتش و «آزمودن آزموده» افتاده‌اند.

از این گذشته مطابق قانون کشور و البته قانون اخلاق به هیچ عنوان نمی‌توان هیچ معلمی را مجبور کرد که یک شبکه آموزشی را بر روی گوشی شخصی خود  نصب کند و برای اجباری کردن آن دولت موظف است که برای تمام معلمان و حتی دانش‌آموزان کشور گوشی و تبلت فراهم سازد؛ چون در شرایطی که اکثر مردم این کشور غنی و ثروتمند، به وام یک میلیون تومانی با سود و کسر از یارانه برای رفع نیازهای ضروری و کوتاه مدت خود نیاز دارند. امکان تهیه گوشی‌هایی که در کمترین حالت دو تا سه میلیون قیمت دارند غیرمنطقی و ناعادلانه است.

از این گذشته اگر طبق مصاحبه‌های پخش شده از مقامات وزارت آموزش و پرورش بخواهند امتحانات را اجباری بصورت آنلاین و از همه مطالب کتاب برگزار کنند کاملا بر خلاف نص صریح اصل ۳۰ قانون اساسی که دولت را مکلف به فراهم کردن آموزش «رایگان» برای تمام مردم کشور تا پایان آموزش متوسطه کرده، عمل شده است.

در پایان امیدوارم دولت به جای تبلیغات، برای کارآمدی، اجباری و همگانی بودن آموزش مجازی قدر معلمان را بیشتر بداند و درک کند که آنچه که یک معلم عشایری در بلندی‌های زاگرس و البرز با یک تخته سیاه و مقداری گچ انجام می‌دهد با هیچ تکنولوژی جدیدی قابل جایگزینی نیست و به گونه‌ای عمل کند که در فردای بعد از شکست کرونا هیچ معلمی دغدغه نان نداشته باشد.

* دبیر فیزیک شهرستان رومشکان