روی مخ هم رژه نرویم!

این روزها ترس و نگرانی را می‌شود در چهره‌ی تک تک مردم دید. ترس از کرونا، ویروس جدیدی که زندگی همه را تحت تأثیر قرار داده و اندک آرامش و نشاطی را که در جامعه بود را هم گرفت...
خیلی‌هایمان خودخواسته یا ناخواسته خانه نشین شدیم و روال عادی زندگیمان تغییر کرده است. شاید نکات زیر کمک کند تا بتوانیم این روزهای سخت را کمی راحت‌تر بگذرانیم:

* لطفاً و حتماً اگر در زمینه‌ای تخصص ندارید دست به نوشتن مطلب یا انتشار مطالب دیگران و شایعه پراکنی نزنید. برای یکبار هم که شده فراموش کنید هنر و علم و تخصص و کلاً همه چیز نزد ایرانیان است و بس!
اجازه بدهید متخصصان واقعی، مردم را راهنمایی کنند. شما همین که دست‌هایت را بشوری رسالتت انجام شده است، عزیزم!

* حالا که قرار است بیشتر در خانه باشید روی اعصاب هم رژه نروید و کلافه و کسل و افسرده نباشید.
خلاق باشید و به روش‌های مختلف و مفید خودتان و دیگران را سرگرم کنیند. از موسیقی، مطالعه و ورزش در خانه گرفته تا دستور پخت هشتپا در ایام قرنطینه!

* این روزها فرصت خوبی است برای حرف زدن، درد و دل کردن، با هم وقت گذراندن، خاطره‌های زیبا را مرور کردن و... لطفاً آن را به زمانی برای جنگ و جدل و شخم زدن خاطرات تلخ و بحث‌های بی‌انتها تبدیل نکنید.

* لطفاً و حتماً مراقب حفظ امنیت روانی بچه‌ها باشید. جلوی کودکان مرتب از شدت فاجعه و نبود امکانات و بدبختی و مشکلات صحبت نکنید. بهترین فرصت برای آموزش مدیریت، همدلی، کار تیمی و...همین روزهاست.

* به افرادی که به بیماری کرونا مبتلا شده و یا به نزدیکان‌شان مانند یک هیولای پلید نگاه نکنید!
مبتلایان به درمان و خانواده‌هاشان به همدلی نیاز دارند. اگر شما کرونا نگرفتی به معنی معصوم و دل‌پاک بودنت نیست. شاید زرنگ بودی زودتر ماسک و ضد عفونی کننده خریدی!

* این روزها بیشتر از غُر زدن و ناله کردن، فکر کنیم به اینکه خودمان برای خودمان چکار می‌توانیم بکنیم؟ سهم ما در حل این بحران چقدر است؟ آیا واقعاً منِ نوعی تمام وظایف یک انسان و بعد یک شهروند متمدن را انجام می‌دهم؟

* خودخواه نباشیم و به فکر همه انسان‌ها و حتی حیوانات باشیم. رذالت، احتکار و گران‌فروشی، جهالت و خرافات و.... خطرناک‌تر از هر ویروسی هستند. مراقب باشیم به آن‌ها مبتلا نشویم.

* مدتی بساط جوج و نوشابه و قلیان در ترافیک جاده شمال را فراموش کنیم.آمار کشته‌های تصادفات بیشتر از کروناست!
حتماً به زودی این مرحله سخت از زندگی‌مان را هم پشت سر می‌گذاریم. تا آن روز هر کاری هر چند کوچک که از دستمان برمی‌آید برای آرامش خودمان و اطرافیان‌مان انجام بدهیم. حداقلش اینکه روی مخ هم رژه نرویم!

ستاره رحیمی/ روانشناس