رفتار مناسب در قبال آدم‌های بد زندگی‌مان

ستاره رحیمی* ـ زرک

عده‌ای معتقدند باید با هر کسی همانگونه رفتار كنم که با من رفتار می‌کند!

می‌گویند اکثر اوقات اگر کسی بد اخلاقی کند، کم توجهی کند، مغرور باشد... تو همان اندازه بیشتر خوش اخلاق می‌شوی و بیشتر توجه می‌کنی و غرورت را زیر پا می‌گذاری... و این اصلا درست نیست!! این عده معتقدند که باید حواسمان جمع باشد با هر کسی همانگونه رفتار کنیم که با ما رفتار میکند.

هر چند تو از خانواده‌ی با اصالتی هستی و الان ناخواسته فلش بک می‌زنی به حرف‌های پدر و مادرت، به حرف‌های معلم دبستانت و...که همیشه گفته‌اند مهربان باش، احترام بگذار، خوب باش...!
اما دوره زمانه و آدم‌هایش وادارت می‌کنند خلاف عقایدت عمل کنی. می‌گویند با هر کسی همانگونه رفتار می‌کنم که با من رفتار کند و به غرور آدم‌ها پروبال نمی‌دهم.

در واقع این دسته می‌خواهند با همه بی‌حساب شوند و با عین خودشان رفتار کردن به آنها نشان بدهند که چقدر رفتارشان زشت و غلط است و تنبیه بشوند!! اما آن سر طیف افرادی هستند که معتقدند اگر بنا بود ما با هر کسی دقیقا عین خودش رفتار کنیم در آن صورت چیزی از شخصیت و منیت و فردیت و خوبی باقی نمی‌ماند و ما کم کم تبدیل به لولو خورخوره‌هایی می‌شدیم که دائم در حال جنگ با این و آن بودیم و بعد مدتی نابود می‌شدیم.

این دسته می‌گویند که هر کسی مسئول رفتار خودش است و هر چه بدی و بی‌معرفتی دیدی باز هم خودت باش و خوبی کن و مهربانیت را فراموش نکن. تو تحت هر شرایطی خوب باش و مهربان و ذات‌اصیل خودت را حفظ کن و جواب بدی را با خوبی بده و طرف را شرمنده خودت کن!! حالا شما چی فکر می‌کنید؟

به نظر شما دوست عزیز، بهتر است مثل گروه اول باشیم و جواب «های» را با «هوی» بدهیم؟! اینجوری همه تبدیل به هيولا نمی‌شویم؟

یا مثل دسته دوم بگوییم از محبت خارها گل می‌شود و تحت هر شرایطی «خوب» بمانیم!! در این‌صورت تکلیف آدم‌هایی که از خوبی و محبت شما سوءاستفاده می‌کنند و عین خیالشان نیست چه بلایی سرتان می‌آید چه می‌شود؟ پس کی و کجا قراره بفهمند همیشه نمی‌شود با بدی به خواسته رسید؟!

پیشنهاد من این است اعتدال را رعایت کنیم؛ نه مثل بعضی سریع نسبت به بدی واکنش نشان بدهیم و کم کم اصالت خودمان را فراموش کنیم و رفتارهای بد جایگزین رفتارهای خوب ما بشود و نه اینکه برای خودمان ارزش قائل نشویم و چندین مرتبه یکی را زیادی بزرگ کنیم.

* روانشناس