بیگاری کارگران لرستانی در ازای لبخند رضایت سرمایه‌گذار!

پایگاه خبری زرک ـ صغری سپهوند

رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی در هر جامعه‌ای ارتباطی مستقیم با سرمایه‌گذاری دارد هر اندازه که در جامعه‌ای به سرمایه‌گذاری توجه شود به همان اندازه جامعه در مسیر رشد و تعالی پیش خواهد رفت.

البته که سرمایه‌گذار برای ایجاد ثروت و افزایش سرمایه، سرمایه‌گذاری می‌کند و در وهله‌ی اول شاید این یکی از مهم‌ترین عوامل سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود بخصوص در استانی مانند لرستان که خود از نعمت‌های طبیعی فراوانی برخوردار است وجود سرمایه‌گذار موجب رونق اقتصادی در این استان خواهد شد و مطمئناً سرمایه‌گذار هم به هدفش خواهد رسید.

رونق اقتصادی می‌تواند موجب رونق در مابقی حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی و... هم شود، اما یکی از مهم‌ترین عوامل این پیشرفت و رونق نیروی کار در استان می‌باشد متأسفانه خیلی‌ها اعتقاد دارند که در لرستان نیروی کار متعهد و سخت‌کوش وجود ندارد در حالی‌که به اعتقاد نگارنده نیروی انسانی که در این استان وجود دارد شاید در خیلی از جاهای کشور نباشد. نیروی انسانی که حاضرند صبح تا شب ساعت‌ها برای رفاه خانواده کار کنند.

یکی از مشکلات اساسی که خیلی قابل توجه است و هرگز به آن پرداخته نمی‌شود یعنی اهمیتی ندارد این است که متأسفانه سرمایه‌گذارانی در این استان سرمایه‌شان را چند برابر می‌کنند و می‌روند آنهایی هستند که حق و حقوق نیروی انسانی این استان را تا جایی که می‌توانند پایین می‌آورند اغلب آنها، کارگران هم‌استانی‌مان را هم از کوچک‌ترین حق‌شان که بیمه است نیز محروم می‌کنند خیلی در حق کارگر لرستانی لطف کنند حقوقی برابر حداقل دستمزد اداره کار به آنها می‌دهند در عوض بیش از ساعات مقرر اداره کار آنها را مجبور به کار می‌کنند.

نکته قابل توجه این است که برخی سرمایه‌گذاران هنگام عقد قرارداد با کارگر از او چک و سفته می‌گیرد که مبادا روزی برای گرفتن حق و حقوق‌شان اقدام نمایند.

هرگز فراموش نمی‌کنم پیرمرد کارگری را که زیر باران‌های تند خرم‌آباد هر روز صبح تا شب کنار جوی آب استانداری می‌نشست و زباله‌های آنجا را با دست از داخل جوی درمی‌آورد که مبادا کیپ شود و آب بالا بیاید و میدان استانداری غرق در آب شود و برای هیچ کس بخصوص همه‌ی مسوولانی که هر روز از آنجا می‌گذشتند و چهره‌ی خسته‌ی این کارگر را می‌دیدند اهمیتی نداشت که بدانند او چقدر در ماه حقوق می‌گیرد که در سرمای زمستان دستش همیشه داخل این آب بود و نه برایش بیماری اهمیتی داشت نه سرما؛ چراکه قرار بود با حقوق ماهانه‌اش هزینه یک زندگی را بدهد.

کارگران لرستانی هرگز به اندازه‌ی زحمت‌شان حقوق دریافت نمی‌کنند ای کاش هیچوقت آنها را با کارگرانی از شهرهای دیگر مقایسه نکنیم و بدانیم نان درآوردن در این شهر سخت است؛ چراکه سود را همان سرمایه‌گذارانی به جیب می‌زنند که در ازای هیچ از آمار بیکاری لرستان استفاده می‌کنند، ای کاش مسوولان ما بر بخش خصوصی کمی نظارت داشته باشند. 

نگارنده هنوز متوجه اهمیت پارکبان برای برخی خیابان‌های خرم‌آباد نشده است. جناب شهردار محترم شهر! آیا می‌دانید که سرمایه‌گذار شما در بخش پارکبانی به نیروهایش در ازای جریمه و حق پارکبانی بصورت درصدی حقوق می‌دهد و در این مدت همان خیابان‌هایی که به لطف شما در اختیار سرمایه‌گذار غیربومی قرار داده شده کوچکترین تحولی نداشته است.

جناب مدیرکل منابع طبیعی لرستان! آیا می‌دانید سرمایه‌گذار جدید شما در بام لرستان با وجود اینکه آنجا کارگرانی هستند که بیش از ده سال است کار می‌کنند حقوق‌‌شان را کاهش و از آنها سفته گرفته است که مبادا اعتراض کنند.

آری این است شرح و حال کارگرانی که متأسفانه همه هم او را مقصر می‌دانیم، ولی کاش آنها که مسئولیتی بر عهده دارند تنها هدف‌شان رضایت سرمایه‌گذار نباشد و کمی هم حال و روز کارگران هم‌شهری را مدنظر داشته باشند تا کمتر شاهد مهاجرت عزیزان‌مان باشیم.

 * روزنامه نگار