آرزوهایی که با مهر برآورده می شوند

کلاس درس، همهمه بچه ها، تخته سیاه ومشق، آقای معلم وخانم معلم، شاید برای همه ما یک روزعادی درمدرسه باشند اما نه، کلاس درس دراین چند کلمه خلاصه نمی شود. هستند کلاس های درسی که معلم آن کلاس حتی دردورترین روستاها با دیدن صحنه های تاب نمی آورد ودست های مهربانش سراسر محبت می شود و مهربانی.

بتول صادقی [پایگاه خبری مدبه]- کلاس های درس تنها درتخته سیاه ومشق خلاصه نمی‌شود کلاس های درس این روزها کلاس های مهرند ومهربانی ومعلمانی که درصدند تا آرزوی کودکانی را بر آورده کنند که به امید آینده ای بهتر روانه مدرسه شده اند.

در کلاس‌های درس معلمان صحنه‌هایی می‌بینند که دل مهربان‌شان تاب نمی‌آورد و دست به کار می‌شوند مانند معلمان کلاس‌های ما که حواس‌شان به تک تک دانش آموزان هست و نمی‌گذارند دانش آموزی به خاطر فقریا رویا و یا آرزوی‌های کوچکی که دارند از تحصیل باز بمانند. در کلاس‌های درس ما دست‌های مهربان آقا و خانم معلم تداعی‌گر مهراست و مهربانی، دست های مهربانی که شاید در هیچ جایی ثبت نمی شوند جز حافظه دانش آموزان. دست‌هایی که گاه مهر می شوند و برآورده می‌کنند آرزوهای کودکانه کلاس‌های درسشان .

مهربان معلمی که آرزوی دانش‌آموز درس خوان کلاسش دریک جامدادی خلاصه شده می‌گوید: وقتی برای این دانش آموز جا مدادی را با تمام لوازم تحریر خریدم دانش آموز دست‌ها را بالا می‌برد و می‌گوید خدایا شکرت آرزویم برآورده شد یا آن دانش آموزی که درسرمای زمستان بدون کاپشن به مدرسه می‌آید تا شرمنده پدرش که توان خرید کاپشن را برای او ندارد نشود اما، معلمش با دیدن این صحنه تاب نمی‌آورد.

معلمی که دغدغه دانش آموزش جورشدن وام پدرش است تا برای او دوچرخه بخرد چگونه تاب بیاورد این ناملایمتی را

معلمانی که ستاره‌ای شده‌اند برای آسمان دانش آموزانی که دوست داشتند به مدرسه بیایند اما، تنها بودند و امیدی نداشتند.

آری دست‌های مهربان‌تان که این روزها سراسر مهرند و مهربانی جایی ثبت نمی شوند اما، حافظه ما و حافظه همه دانش آموزان ما فراموش نمی‌کنند هرگز آرزوهایی که با مهر برآورده می‌کنید.

به وسعت نامت سپاس می‌گوییم روزت را.

انتهای پیام/