در جامعه‌ای که محور موضع‌گیری و واکنش، رفتارهای هیجانی است، بر اساس قاعده نمی‌توان انتظار رفتار اصولی داشت؛ در چنین جامعه‌ای فاصله‌ی «نام» و «ننگ»، تار مویی است و ممکن است یک شبه شما تبدیل به قهرمان افسانه‌ای یا ضد قهرمانی منفور شوید، چون رفتار شما بر اساس معیار مشخصی ارزیابی و ارزش‌گذاری نمی‌شود و بستگی به این دارد که کجای موج ایجاد شده قرار بگیرید.
کرونا ویروس یک پدیده نادر است که پس از شیوع در کشور چین چند هفته‌ای است که ایران را نیز درگیر خود کرده است. متعاقب شیوع بیماری خطرناک و واگیردار کرونا که ابتدا در قم صورت گرفت بخش اعظمی از استان‌های کشور امروز درگیر آن هستند.
آنچه که پیش از هر نکته دیگری حائز اهمیت است اینکه روند درمان طولانی این بیماری و همچنین واگیردار بودن آن و محدودیت‌های درمانی لرستان ایجاب می‌کند رویکرد پیشگیرانه را در دستور کار قرار دهیم که در قالب خود مراقبتی باید از سوی فرد فرد مردم استان رعایت شود. در خانه ماندن امروز کلید واژه‌ای است که در حوزه پیشگیری مورد تاکید قرار گرفته است.
سنت کهن پنجشنبه آخر سال را امسال، نه بر سر مزارها بلکه در منزل برگزار کنیم.
در روزهای آتی به پنجشنبه آخر سال می‌رسیم و سنت دیرینه و کهن ایرانی است که در این روز در هر سال، بر سر مزار رفتگان و درگذشتگان حاضر می‌شویم و یاد و خاطره آنها را گرامی می‌داریم. اما امسال وضعیت ما متفاوت است؛ کشور در حال دفاع بیولوژیکی همه‌جانبه در برابر حمله ویروس کووید ۱۹ از خانواده کروناویروس (coronavirus) است.
هر روز شاهد افزایش آمار مبتلایان کرونا در استان لرستان هستیم. بر اساس آخرین آمار اعلامی از سوی وزارت بهداشت، از ظهر دیروز تا امروز جمعه ۱۶ اسفند، ۱۲۳۴ بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شده و در مجموع تعداد این بیماران در کشور به ۴هزار و ۷۴۷ نفر رسیده است.
چند روز پیش در حال پیاده‌روی در شهرم بودم که نسیمی بهاری وزید، نگاهی از سر شوق برای آمدن بهار به آسمان انداختم که دستکشی رها در باد، برق از سرم پراند!
دستکش پلاستیکی یک بار مصرف که رها بودن و پروازش را در هوایی بهاری به رخ من می‌کشاند!
شوق آمدن بهار تبدیل به بغضی در گلو شد...
چقدر مشتاق بودم بدانم دستکش متعلق به چه کسی است! یک فرد بازاری، دکتر، دانشجو، کودک، نوجوان، پیر، کهنسال، یا یکی از هم سن و سال‌های خودم!
جالب بود باد چنان دستکش را پر کرده بود انگار داشت برای مردم دست تکان می‌داد و پوزخند که من سرشارم از ویروس؛ و رها بالای سر شما!
