یادداشتی فراتر از مسوولیت؛ حوصله خانه مطبوعات را سر نبرید

محدثه مقدم *

همواره دغدغه اصلی‌ام دفاع از شان ‌و جایگاه واقعی اصحاب رسانه بود و بعضی مواقع از این‌که با خبرنگاران برخورد درست نمی‌شود در رنج و عذاب بودم.

خانه مطبوعات که باید مامن و پناهگاه‌مان می‌شد خودش هزار دغدغه و حاشیه داشت. از این‌که اصلح‌ها و پیشکسوتان‌مان در خانه هم قدمی برای خبرنگاران بر نمی‌داشتند و یا اگر بر می‌داشتند ناقص بود نگران بودم.

آرزویم خانه‌ای در خور همه دوستان خبرنگارم بود از این رو بعد از ۱۹ سال تماشای عملکردهای مختلف در خانه و سکوت پیرامون این عملکردها در خود این توان و باور را دیدم که برای همه اهالی رسانه چه خودی و چه آنها که ناخودی خوانده می‌شدند قدمی بردارم چرا که معتقد بودم تلاش‌های اهالی رسانه اعم از نوشتاری، شنیداری و دیداری همه و همه تقدس دارد.

از این رو با ترسیم اهداف و آرمان‌ها پای در عرصه انتخابات خانه مطبوعات گذاشتم و در اولین گام مسکن خبرنگاران بالاخص زوج‌های جوان که دغدغه مسکن برای‌شان کابوس شده بود را مد نظر قرار داده و چون خانه‌های قبلی در استان علی‌رغم تلاش‌های‌شان به نتیجه نرسیدند با استفاده از تجربیات آنان با وزیر راه و شهرسازی دیدار و این‌مهم را طی تفاهم‌نامه‌ای نهایی کردیم، اقدامی که در نوع خود قابل توجه و ستودنی بود.

رفاهیات گام دوم خانه بود که ذهن ‌همه اعضا را به خود مشغول کرده است اعم از تجلیل‌ها، ایاب و ذهاب، پوشاک و... که با برنامه‌ریزی دیدار با وزیر کار در اولویت دوم برای نهایی شدن آنان صورت گرفت که به دلیل مهمان ناخوانده‌ای به نام کرونا این دیدار به تاخیر افتاد.

گام سوم صندوق ارزی بود که طی دیداری که با معاونت مطبوعاتی در تهران صورت گرفت قرار شد بعد از تشکیل صندوق ایشان مبلغ ۵۰ میلیون تومان را به آن اهدا کنند که در مراحل نهایی تشکیل هستیم که امیدوارم به سرانجام برسد و بتوانیم منبع مالی هر چند کوچکی برای ضروریات رسانه‌ها ایجاد نماییم و پول وعده داده شده معاونت محترم مطبوعاتی را اخذ کنیم و در اختیار اصحاب رسانه به عنوان وام‌های قرض الحسنه قرار دهیم.

گام بعدی آموزش حرفه‌ای خبرنگاران با استفاده از اساتید دانشگاه علامه طباطبایی تهران که در خاورمیانه یکی از مهم‌ترین دانشگاه‌های علوم ارتباطات به شمار می‌رود بود تا خبرنگاران استان که در زمره بهترین‌ها نیز هستند دانش‌شان را با استفاده از این اساتید ارتقاء دهند ولا غیر ... که این‌مهم هم به لطف تلاش خانه مطبوعات و مساعدت ویژه معاونت مطبوعاتی در پذیرفتن هزینه‌های ایاب و ذهاب و استقرار اساتید در استان بعد از بحران کرونا محقق خواهد شد.

گام دیگر ساختن خانه‌ای مستقل برای خبرنگاران در چند طبقه بود تا برای جلسات مختلف و گردهمایی‌های گوناگون آویزان این اداره و آن اداره نباشند از این رو دستور آن از وزیر راه و شهرسازی اخذ و بزودی آخرین مراحل طی شده از این مهم انشالله با خبرهای خوش اطلاع رسانی خواهد شد.

گام دیگر استفاده از ظرفیتی به نام اموال تملیکی برای خبرنگاران بود تا از این طریق با توجه به وسع کم خبرنگاران در تهیه اقلام مورد نیاز بتوانیم کمک‌رسان خوبی باشیم که تهیه گوشی‌های تلفن همراه نمونه کوچکی از اقداماتی است که در این خصوص برنامه ریزی شده است.

و اما....

هرگز تصورم نمی‌رفت و نمی‌رود که خبرنگارانی که داعیه آگاهی بخشی به جامعه را دارند و به نوعی طلایه داران روشنگری در جامعه هستند چنین قلم خویش را در مُرکب جهل بچرخانند و اگر نسبت به همکار خویش ۵۰ هزار تومان کمتر گرفتند این حق را برای خود قائل شوند که با ندید گرفتن زحمات خانه مطبوعاتی که به گواه خیلی از همین اصحاب رسانه متفاوت‌تر از خانه‌های دیگر است بتازند و شان و شخصیت خود را به ثمن بخسی به حراج بگذارند.

اگر خرمای اهدایی مطلوبیت مورد ذائقه‌شان را نداشت دست به قلم شوند و یا تعداد مرغ‌ها باب میل‌شان نبود حالت تهاجمی بگیرند، اگر گوشی‌شان باز شده بود متهم به دزدی کنند، با این توضیح که ما نه فروشگاهی در اختیارمان بوده که انتخاب کنیم و نه منبع مالی که بهترین‌ها را تهیه و در اختیار بگذاریم هر چه بوده حاصل پیگیری خانه و لطف ادارات مورد نظر بوده است.

و وا اسفا اگر دید صاحبان رسانه‌های لرستان چنین محدود باشد و نتوانند بیش‌تر از دماغ‌شان را ببینند و برای چیزهای واهی کارهای بزرگ را ندید بگیرند آنجاست که باید خود را در جایگاه مسوولان استان تصور کرده و فهمید چرا این استان تا کنون رنگ توسعه به خود ندیده و با چنین نگرش‌هایی هم نخواهد دید.
وسعت دید مهمترین نیاز امروز رسانه‌های لرستان است و اگر خانه مطبوعات چه این دوره و چه ادوار بعدی نتواند این وسعت را به پهنای بزرگی در حد شان و جایگاه خبرنگاران واقعی افزایش دهد باید به حال و روز خود و اهداف تشکیل آن گریست.

سخن کوتاه آن‌که اگر توانایی نوشتن داریم فراتر از خود را بنگریم و برای چیزهای بی ارزش عرض خود را نبرده و دیگری را به زحمت نیاندازیم.

خانه مطبوعات متعلق به چند عضو هیات مدیره نبوده و خانه همه اصحاب رسانه می‌باشد، نقاط ضعف و قوت خود را در درون خانواده حل کنیم و سرنا را از دهانه گشاد آن ندمیم.

* عضو هیات مدیره خانه مطبوعات لرستان