الگوی نظام بهره‌وری تجاری؛ تهدیدی بزرگ در منطقه گردشگری «بیشه»

الگوی نظام بهره‌وری تجاری در منطقه گردشگری بیشه به بزرگترین تهدید برای نابودی این منطقه طبیعی شده، بنابراین لازم است مدیریت کلان استان با تغییر استراتژی الگوی بهره‌وری و همچنین تغییر در روش‌های بازسازی، احیا و نگهداری، از این سرمایه عظیم ملی نقش پر رنگ تری ایفا کند. 
به گزارش پایگاه خبری زرک حاتم نیکبخت در یادداشتی یادآور شد آنچه مسلم است با پیشرفت فناوری و پیچیدگی‌های زندگی و ملالت‌های زیست ماشینی، روان‌ و جسم‌های خسته نیاز بیشتری به فراغت پیدا می‌کنند.

البته با ظهور هوش مصنوعی در میان این پیچیدگی‌ها به تدریج شاید زمان بیشتری برای توریسم در دسترس ما باشد. لذا کنشگران این حوضه باید بتوانند بستر مناسبی برای نیازهای گردشگری جامعه امروز فراهم آورند.

استان لرستان با توجه به اینکه دارای ظرفیت‌های بزرگی در گردشگری تاریخی و طبیعی است، همیشه مقصد طبیعت و تاریخ دوستان بوده، بالطبع وجود این جاذبه‌های بی بدیل، در توسعه، بالارفتن سطح درآمد، تبادل‌های فرهنگی، متبلور شدن فرهنگ جوامع محلی نقش بسیار مهمی دارد.

یکی از مهمترین جاذبه‌های لرستان بدون شک روستای هدف گردشگری بیشه است که با وجود راه دسترسی بسیار زیبا، جنگل‌های متنوع، سازه عظیم پل راه آهن، آبشار ثبت ملی شده بیشه و پلتفرم کوهستانی توانسته است حجم عظیمی از گردشگران را جذب نماید.

اما متاسفانه به دلیل عدم مدیریت متمرکز و متولی مشخص عوامل تهدید کننده آن به طور فزاینده‌ایی در حال پیشرفت است، مهمترین این تهدیدها نابودی عناصر جاذبه طبیعی از جمله جنگل‌ها، عدم مدیریت بر پایه حفاظت، نبود بسترهای زیر ساختی برای پذیرش حجم گردشگران از جمله عدم پارکینگ و پل ایمن عبور خودرو ( به طوری که در برخی از مقاطع مسیر دسترسی بسته می‌شود و از گردشگران درخواست برگشتن دارند)، تخریب زهکشی معابر روستایی، عدم تطابق توسعه ساختار فیزیکی با محیط طبیعی... است.

 علاوه بر این الگوی نظام بهره‌وری تجاری در این منطقه طبیعی به بزرگترین تهدید برای نابودی بیشه تبدیل شده، بنابراین لازم است مدیریت کلان استان با تغییر استراتژی الگوی بهره‌وری و همچنین تغییر در روش‌های بازسازی، احیا و نگهداری، از این سرمایه عظیم ملی نقش پر رنگ تری ایفا کند.

در بعد خدمات و زیر ساخت‌ها پل ورودی روستا در سیل ۹۸ کاملا تخریب شد که به همت واحد مهندسی ارتش همیشه سربلند جمهوری اسلامی ایران یک سازه موقت جهت عبور و مرور اهالی این روستا احداث شده که کماکان نیز حمل و نقل سبک و سنگین از روی همین سازه موقت در جریان است .

مشکل بزرگتر رانش ضلع شرقی روستاست که اگر مورد رسیدگی قرار نگیرد قطعا مساحت بیشتری از بافت مسکونی در خطر رانش و نابودی قرار خواهد گرفت.

البته مشارکت جامعه محلی را نباید نادیده گرفت، نظام مدیریت می‌تواند با تشویق و آموزش جامعه بهره بردار در ساخت سایر زیرساخت‌های استاندارد از جمله اقامتگاه‌های بوم‌گردی، رستوران‌های محلی، تولید و فروشگاه‌های صنایع دستی از آنها نیز استفاده کند‌.

تمامی موارد ذکر شده نیاز به یک اقدام و توجه ویژه دارد که تماما در ید مدیریت کلان استان است.

پایان پیام/