شهيد محمدرضا ميرزايي را بهتر بشناسيم

شهيد محمدرضا میرزایی در سال ۱۳۳۷ در خانواده‌ای متدین به دنیا آمد و در سال ۱۳۴۳ تحصیل را آغاز کرد و دوران ابتدایی را به مدت ۴سال به پایان رساند و مقطع متوسطه را در در دبيرستان امام خميني الشتر گذراند و در سال ۱۳۵۸ موفق به اخذ مدرک ديپلم شد و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به استخدام  آموزش و پرورش در آمد و د ر روستاهاي الشتر مشغول خدمت وظيفه شد و مدتي هم به عنوان مسئول  آموزشگاه  خدمت کرد و به جبهه نبرد حق علیه باطل اعزام گردید و در نهایت به فیض شهادت نائل آمد.

به گزارش پایگاه خبری زرک؛ فرازهایی از وصيت نامه شهيد محمدرضا ميرزايي در پی می‌آید:

با درود و سلام به آقا امام زمان (عج)اين منجي عالم بشريت و با درود و سلام به نايب برحقش امام امت خميني عزيز اين اسوه تقوا و با درود و سلام به ارواح طيبه شهدا از صدر اسلام تا جنگ تحميلي. وصيت‌نامه خويش را با زباني الكن و عقلي ناقص اما با دلي مملو از عشق و محبت به الله به شرح ذيل به سمع مبارك عزيزان مي‌رسانم.

خدايا ترا سپاس مي‌گويم كه به حقير توفيق جبهه آمدن و شهادت عنايت فرمودي.

خدايا ترا شكر مي‌گويم كه به بنده عاصي توفيق عنايت نمودي كه به نداي هل من ناصر ينصرني سرور شهيدان حسين بن علي (ع)بعد از قرن‌ها لبيك گويم و بگويم اي حسين مظلوم گرچه بنده حقير در آن برهه زماني نبودم كه ترا در حد توان خود ياري كنم اما اكنون به ياري فرزند تو در عصر حاضر شتافتم و اميد است مرا نوميد از درگاهت مراني و مرا در زمره شهدا راه حق و حقيقت به رسميت بشناسي الهي به اميد تو مي‌آيم و توكلم بر توست و توسلم بر ائمه اطهارت(ع) و از تو مي‌خواهم به پدر و مادر داغ ديده‌ام صبر در دنيا وبهشت در آخرت عنايت فرمايي.

حال عرايضي چند با شما دارم اي پدر و مادر بزرگوارم: بدانيد دنيا دار آزمايش است، دنيا كشتزار آخرت است (الدنيا مزرعه الاخره) هركسي عاقبت مرگ را بچشد (كل نفس ذائقه الموت)پس كجاست مرگي بهتر از كشته شدن در راه خدا.

اي پدر، اي مادر، اي خواهر و اي همسر و اي فرزندان دلبندم مرا از صميم قلب حلال كنيد؛ زيرا حقوق شما را طبق موازين اسلام عزيز رعايت نكردم و در ضمن پدر و مادر عزيزم، حامد، ليلا و فاطمه را با تربيت اسلامي از همين سنين كودكي پرورش نمایید.

به اميد به هدر نرفتن خون شهدا و پيروزي حق بر باطل. خدا حافظتان تا روز ديدار. از همه كساني‌كه حقي بر گردن حقير دارند و حقير نمي‌دانستم ذكر كنم طلب مغفرت مي‌نمايم.(۰۴/۰۲/۱۳۶۵)

انتهاي پيام/