شماتت کرونا

اكبر بابايي مفرد* ـ زرك

کرونا آمد تا قدر خیلی چیزها را بدانیم، برخی آدم‌ها را در این روزهای سخت بهتر ببینیم و درک کنیم، قدردان‌شان باشیم، استرس نبودن‌شان هر دقیقه در اعماق وجودمان باشد، کلا کرونا آمد تا آدم‌ها از هر دین، نژاد، مذهب و... یک درد مشترک را لمس کنند و برای یک بار هم که شده برای رهایی از آن متحد شوند.

از گوشه‌ گوشه‌ی دنیا خبر می‌آید که هر روز افراد زیادی به ویروس منحوس کرونا مبتلا می‌شوند، گاه مثبت، گاه منفی و در پاره‌ای اوقات نیز جان خود را از دست می‌دهند، حالا دیگر تمام دنیا به این نتیجه رسیده است که یک درد مشترک جامعه انسانی را در سرتاسر جهان تهدید می‌کند، پس لازم و ضروری‌ست برای حفظ سلامتی خود هم که شده بیش از هر زمان دیگری به سلامتی دیگران نیز اهمیت بدهیم.

اما، گویا کرونا در ایران با تمام نقاط دنیا تفاوت دارد، کرونا در ایران گوش به حرف مسئولان است، دلسوز و مهربان است و فقیر و غنی را به خوبی از هم تمیز می‌دهد، می‌داند چه کسی غم نان دارد و چه کسی غم جان!

کرونا خوب می‌داند ما تحریم هستیم، پایه‌های اقتصادمان ضعیف است، بیکاری رکورد می‌زند، رکود و تورم بیداد می‌کند، پس مهربان است، می‌فهمد، درک می‌کند و گاهی هم به حال و روزمان از سر دلتنگی مویه سر می‌دهد و گاهی نیز اشک می‌ریزد!

کرونا می‌داند مسئولان نباید به او مبتلا شوند، چرا که در راس تصمیم‌گیری و سیاست گذاری‌ها قرار دارند، اگر خاطرشان مکدر شود کارها بر روی زمین می‌ماند، اقتصاد لنگ می‌زند، مجلس تعطیل می‌شود و اگر آن‌ها در رأس امور نباشند سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.

کرونا می‌داند، برای همین آن را شماتت می‌کنیم، آقای کرونا چرا نمی‌فهمی ما همه چیز داریم، یارانه ۴۵۵۰۰ تومانی می‌دهیم، بنزین سه هزاری به باک ماشین‌های مردم می‌ریزیم، سلاطین سکه و نفت و چای و ... پرورش می‌دهیم و حتی آن‌ها را اعدام می‌کنیم، حالا انتظار داری از تو بترسیم!

کرونا جان؛ همانطور که برداشت‌های سیاسی، اجتماعی و البته اقتصادی بسیاری در پس حضور جناب‌تان در دنیا وجود دارد، در ایران هم برداشت‌ها متفاوت است، اینجا همه چیز در دست مردم است و به خود آن‌ها بستگی دارد، خودشان به فکر معیشت‌شان باشند و متعاقبا از جان‌شان نیز مراقبت کنند، چرا که اینجا پایه‌های اقتصاد یا به واسطه تحریم‌ها و یا عدم مدیریت‌ها و برنامه‌ریزی‌ها به شدت ضعیف شده است!

اما کرونا جان تو نمی‌دانی؛ ما اینجا حتی به خودمان هم رحم نمی‌کنیم، با این‌که می‌دانیم آمریکا هیچ غلطی نمی‌کند، اسرائیل غاصب است و انگلیس مکار، اما ما کار خودمان را می‌کنیم و با کسی شوخی نداریم، ما روی زمین، هوا و حتی در دریا خود زنی می‌کنیم، تو که مهمان ناخوانده‌ای بیش نیستی پس حد و حدود خودت را بدان و پاهای کوتاه و ظریفت را از گلیم نداشته‌ات درازتر نکن، بهتر است زودتر گورت را از کشور عزیزم دور کنی وگرنه همان کاری را با تو می‌کنیم که سال‌هاست این مردم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند!

* نويسنده و روزنامه نگار

كاريكاتور: مهدي عزيزي