شغل‌مان را با عشق گره زده‌ایم تا کرونا گره کور زندگی هموطن‌مان نشود

زهره مهدوی*

چندی ست عنوان "مدافعان سلامت" را در کنار لقب زیبای شما «مدافعان امنیت» می‌برند. مقارن کردن این دو واژه از یک سو مایه مباهات و افتخار است برای ما کادر درمان و از دیگر سو چه وزین و سنگین می کند تکلیف و مسئولیت ما را...
آری...ما شنیده بودیم که (آنها که رفتند کاری حسینی کردند، آنان که ماندند باید کاری زینبی کنند) پس به مدد الهی و با الهام از شما، قدم به میدان گذاشتیم.

شما در مکتب حسین درس آموخته بودید، ما نیز شاگرد مکتب زینبیم.

آنگونه که شما وقتی «امنیت دین و وطن» را در خطر دیدید «غیرتتان» اجازه نداد آسوده بمانید، ما نیز چون «سلامت وعافیت هموطن» را در خطر دیدیم «انسانیت‌مان» حکم کرد که آماده‌ی هرتلاش و خدمتی باشیم.

آنطور که شما با «لباس خاکی‌تان» نورانی و آسمانی شدید، ما نیز خواستیم تا روحمان «با لباس سپیدمان» همرنگ شود و روسفید شویم.

دیدیم که چه زیبا عشق و ایثار را معنا و مفهوم بخشیدید، ما نیز سعی کردیم جلوه زیبایی از خدمت خالصانه را به تصویر بکشانیم.

همانگونه که شما باور داشتید «نصر من الله و فتح قریب» و فتح را چه در شهادت، چه در پیشگیری از نفوذ دشمن به دین و ناموس خود می دانستید ما نیز یقین پیدا کردیم که «ان مع العسر یسرا» و هر سختی برای نجات جان انسان برایمان حلاوت و شیرینی است.

شما با معجزه‌ی عشق و ایثار، گره کور دنیا را می‌گشایید، ما نیز شغل‌مان را با عشق گره زدیم تا کرونا گره کور زندگی هموطن‌مان نشود.

اگرچه حججی‌ها و سلیمانی‌ها و... بین هم‌رزمان‌شان با شهامت و رشادت، شهادت برایشان مقدر شد، ما هم آنقدرها در بین همکارانمان «فهمیده» داریم که برای انجام رسالت خود «همت»ها را به کار گرفتند تا بهاری سبز برای وطن رقم بخورد.

اما هنوز بار مسئولیت بر دوش‌مان سنگینی می‌کند (قَـوِّ علی خدمتڬ جوارحی)

سرپرستار بخش کروناـ داخلی۱ بیمارستان واسعی سبزوار