پایگاه خبری زرک [1] ـ در روزهایی که آفتاب سوزان تابستان، لرستان را زیر فشار گرما قرار داده، سایه خاموشی‌های مکرر بر زندگی مردم این استان سنگینی می‌کند. خانه‌هایی که بارها در روز برق‌شان قطع می‌شود، خیابان‌هایی که شب‌ها در تاریکی فرو می‌روند، و کسب‌وکارهایی که به‌واسطه بی‌برنامگی در تامین برق، متضرر شده‌اند؛ همه و همه روایتگر وضعیت بحرانی هستند که متأسفانه با سکوت مسئولان، رنگی از بی‌تفاوتی به خود گرفته است.

شرکت برق استان لرستان، نه تنها در مدیریت بحران عملکردی قابل قبول نداشته، بلکه در حوزه اطلاع‌رسانی نیز از حداقل‌های حرفه‌ای بودن فاصله گرفته است. با وجود انتظارات افکار عمومی و رسانه‌ها، هیچ پاسخ روشن، زمان‌بندی دقیق یا برنامه مشخصی ارائه نشده و همین بی‌خبری، دایره نارضایتی مردم را هر روز گسترده‌تر می‌کند.

در خیابان‌های خرم‌آباد، وقتی هوا گرگ‌ومیش می‌شود، نبود نور کافی در معابر، احساس ناامنی را تشدید کرده و زندگی روزمره را مختل می‌کند. مغازه‌داری که دستگاه کارت‌خوانش بی‌فایده شده، یا بیماری که به تجهیزات برقی نیاز دارد، تنها بخشی از تصویری است که این روزها در بسیاری از نقاط استان می‌توان دید.

مردم نه‌تنها از خاموشی برق گلایه دارند، بلکه از بی‌نظمی در اجرای همان برنامه‌ خاموشی هم به ستوه آمده‌اند. گاه ساعت ۹ صبح اعلام می‌شود، اما برق ساعت ۷ می‌رود، و بار دیگر ساعت ۱۱، ۲ بعدازظهر و عصر نیز قطع می‌شود؛ بی‌نظمی‌ای که نه توجیه دارد و نه عذر.

نکته تأسف‌برانگیز این است که شهروندان نشان داده‌اند درک درستی از شرایط دشوار تامین انرژی دارند، اما آنچه این روزها محل اعتراض جدی شده، نبود صداقت و پاسخگویی است. آیا مدیریت شرکت برق حاضر است به مردم توضیح دهد چرا حتی توان اجرای برنامه‌ای که خود منتشر کرده را ندارد؟

این یادداشت، تکرار درد مردمی‌ست که صدایشان هنوز به گوش مدیران نرسیده. سوال ساده است: آیا شرکت برق استان در نهایت تصمیم دارد در برابر مطالبه به‌حق مردم بایستد و مسئولانه رفتار کند، یا ترجیح می‌دهد همچنان در پناه سکوت، از پاسخ‌گویی طفره برود؟

خاموشی برق قابل تحمل است، اما خاموشی در صداقت، شفافیت و مسئولیت‌پذیری، نه.

پایان پیام/