پایگاه خبری زرک [1] ـ نسرین دالوند ـ «محمد بهرامی»، قاری روشندل اهل خرم‌آباد، سال‌ها پیش آرزوهایش را تنها با چشم دل می‌دید؛ اما امروز با صدایی که از دل برمی‌آید، نه‌تنها افتخار تلاوت در حرم امام رضا (ع) را دارد، بلکه معتقد است دستی غیبی، همان دست یاری‌گر امام حسین (ع)، زندگی‌اش را متحول کرده است.

در روزگاری که بسیاری، موفقیت را تنها در سایه امکانات و روابط می‌بینند، «محمد بهرامی» ثابت کرده است که اگر صدایی از دل برخیزد، راهی به دل‌ها باز خواهد کرد. این قاری ۳۳ ساله نابینا که اهل خرم‌آباد است، این روزها با صدایی نافذ و تسلطی مثال‌زدنی، آیات قرآن را در حرم امام رضا (ع) تلاوت می‌کند و هزاران شنونده را به وجد می‌آورد.

اما راه رسیدن به این جایگاه برای محمد، آسان نبوده. از کودکی با چشمانی خاموش و آرزوهایی خاموش‌تر زندگی می‌کرد؛ اما دلش همیشه روشن به نوری بود که از قرآن و اهل بیت (ع) می‌تابید. صدای تلاوت استاد شحات انور در شش‌سالگی او را شیفته کرد. در خانواده‌ای با بضاعت مالی اندک بزرگ شد و برای تمرین، حتی کیبورد را از هم‌محلی‌ها قرض می‌گرفت.

محمد هیچ‌گاه «پارتی» نداشت، اما آنچه داشت، توکل به خدایی بود که کار بندگانش را از جایی می‌گشاید که گمان نمی‌کنند. او در سال ۱۳۹۸ افتخار تلاوت در محضر رهبر معظم انقلاب را یافت؛ دیداری که نقطه عطفی در مسیر قرآنی او بود.

با این حال، آنچه قلب این قاری خوش‌صدا را بیش از هر چیز پر کرده، عشق به امام حسین (ع) است. بهرامی، با بغضی در گلو، از شب‌هایی می‌گوید که به‌عنوان کودک نابینا، راهی به هیئت نداشت. دوستانش او را با خود نمی‌بردند و برای مداحی، کسی به او فرصتی نمی‌داد. اما شب سوم محرم، دلش را به دریا زد، از مسئول هیئت بزرگ کوهدشت اجازه خواست تا مداحی کند؛ همان شب، مجوزی به‌ظاهر ساده، اما در واقع تأییدی بود از آستان سیدالشهدا (ع). خودش می‌گوید: «آن شب امام حسین من را خرید، و دیگر رها نکرد.»

حالا محمد بهرامی، صدایش را وقف اهل بیت (ع) کرده است؛ از مداحی در هیئت‌ها تا تلاوت در حرم، از شرکت در برنامه تلویزیونی «محفل» تا رساندن پیام امید به کسانی که در محدودیت‌ها غرق‌اند. پیامش ساده اما اثرگذار است: «اگر محدودیتی داری، امیدت را از دست نده. خدا خودش کمکت می‌کند، فقط کافی است دل بدهی.»