تحلیل؛
محرومیت‌های شهر زاغه جدی است
در استان لرستان پیدایش، رشد و گسترش شهرها معمولا بدون برنامه و تصادفی صورت می‌گیرد.
برنامه ریزی شهری، چه به معنای طراحی شهرهای جدید و چه به معنای بازسازی شهرهای قدیمی، همواره بایستی در دستور کار دولت‌ها باشد، متاسفانه در لرستان بدون توجه به شاخص‌های پیدایش شهرهای جدید اگر چه بایستی با توجه به اقتصاد آن منطقه در اندیشه توسعه شهرها تحت عنوان روستا ـ شهر بود اما این مقوله در شهر زاغه جلوه و نمود برعکسی داشته و با نگاهی به وضعیت نابسامان مبلمان و بهداشت آن، اندیشه توسعه از شهر به روستا و با چرخشی معکوس رشدی منفی به دنبال داشته است.
با بررسی جوانب مختلف در این شهر می‌توان نتیجه گرفت که مسئولان و برنامه‌ریزان از طرح جامعی برای طراحی و بهبود وضعیت آن بهره نبرده‌اند و همین مسئله موجب شده تا شاهد سیر قهقرایی در این دیار با قدمت باشیم.
پر واضح است؛ یکی از مهم‌ترین اصول در زمینه نشاط و شادابی شهروندان و هم‌چنین پویایی شهر، مبلمان شهری است؛ از اینرو معیارهای ارزیابی و انتخاب مبلمان شهری به وجود آوردن یک فضای شهری مطلوب به یکایک عناصر تشکیل دهنده آن بستگی دارد و کیفیت ساخت هر یک از این عناصر، چگونگی استقرار آن‌ها در محیط و ارتباط آن‌ها با یکدیگر نیز تأثیری مستقیم در بهبود کیفیت محیط شهری دارد که متاسفانه شهر زاغه در سایه این کج سلیقگی‌ها و بی‌توجهی‌ها از داشتن این حداقل‌ها رنج می‌برد و محرومیت در جوانب مختلف آن بسیار جدی است!
اکبر بابایی /